Hoe ben je bij Archipel terecht gekomen?
Perrine: Jaren geleden ben ik van een ladder gevallen. Een stom ongeluk met als gevolg een gebroken rug, een lang revalidatietraject en het einde van een baan die ik met veel plezier deed. Maar er is een universele wet is die zegt dat als er ergens een deur dichtgaat, er op een andere plek eentje opengaat. En dat gebeurde. Via een re-integratietraject kon ik in 2020 aan de slag als vrijwilliger bij Archipel Dommelhoef. Omdat ik als geen ander weet ik hoe het voelt om hulpbehoevend te zijn. Ik ken de onmacht en het ongemak en weet wat cliënten doormaken. Dat zorgde voor een klik.
Wat voor werk deed je als vrijwilliger?
Ik assisteerde bij de dagbesteding. Koffie schenken, knutselen, praatje maken, af en toe mensen halen en brengen. Ik vond mijn collega’s ook allemaal zo aardig en vriendelijk. Ze hebben begrip voor elkaar. Geen wonder want mensen die in de zorg werken, zijn mensenmensen. Dat merk je. Vanaf dag één voelde ik me thuis in Dommelhoef.
Nu heb je een vaste baan als cliënt-transporteur. Wat houdt dit precies in?
Met dank aan de dames van de activiteitenbegeleiding die me attent maakten op deze functie. ’s Morgens komen cliënten van buiten aan met een busje. Die ontvang ik op de vide met koffietje-theetje-koekje en een praatje. Vandaaruit breng ik bezoekers naar een activiteit waar ook andere cliënten van Archipel aanwezig zijn. Dan gaan we knutselen, bakken, schilderen of geheugenspelletjes doen. Maar er is nog veel meer te doen. Ik doe mee maar er is ook altijd een gediplomeerd activiteitenbegeleider aanwezig. Rond lunchtijd breng ik ze terug naar de afdeling. De mensen van buiten lunchen in de Gasterij waar we samen een boterham, kroket of soep eten. Daarna is er de mogelijkheid om te rusten. ‘s Middags hebben we weer een activiteit en aan het einde van de dag begeleid ik mensen weer terug naar de afdeling of de bus.
Knap van je!
Och ja, knap? Ik vind het vooral heel leuk. Ik heb inmiddels een slikcursus gehaald en misschien ga ik de tilcursus volgen of mijn EHBO-diploma halen. Wie zal het zeggen. Ik wil alles aanpakken als de tijd rijp is. Tijdens mijn revalidatie heb ik vooral één ding geleerd en dat is geduld hebben en ervaren hoe fijn het is om geholpen worden door iemand met geduld en respect. Die wijsheid zet ik nu zelf in tijdens mijn werk met cliënten. Ik ben van ver gekomen maar ik heb weer helemaal zin in het leven.
