21 april 2022

Kom Russel, braafff

Kom Russel, braafff
Wilma, vrijwilliger

Wat een leuke hond waarmee je op de foto staat. Wil je hem aan ons voorstellen?

Wilma: Aangenaam kennismaken, dit is Russell een ‘halve’ Jack Russel van zes jaar oud. Een mooie leeftijd want hij is nog steeds enthousiast maar toch alweer wat rustiger dan toen hij puppy was. Hij is lief maar kan ook eigenwijs zijn. Dan denkt hij: ‘Wil jij linksaf? Daar heb ik nu echt even geen zin in, ik blijf zitten.’ En dan blijft tie ook zitten. 

Je werkt fulltime en daarnaast doe je vrijwilligerswerk. Flink hoor!

Ik ben accountmanager bij een laboratorium en heb daarnaast jaren vrijwilligerswerk verricht bij een korfbalvereniging. Op een gegeven moment ben ik daarmee gestopt maar ik wilde wel een bijdrage blijven leveren aan de maatschappij. Iets doen voor een ander zonder dat je er per se financieel beter van wordt. Het liefst vrijwilligerswerk waarin je flexibel en niet gebonden bent aan vaste dagen en uren. Toen kwam op de site van Archipel de oproep tegen: ‘Wie wil er wandelen met de hond?’. Die vraag paste precies bij mijn wensen. Ik ga elke week maar niet op hetzelfde tijdstip een uurtje aan iemand anders besteden. Goed te doen hoor. Ik voel me inmiddels welkom bij Archipel en heb ook gezien hoe ze hun vrijwilligers waarderen. Daarin was ik positief verrast.

Met wie ga je wandelen?

Ik wandel met Russell en met een mevrouw die op een gerontopsychiatrische afdeling verblijft en gek is op honden. Ik bel van tevoren wanneer ik langs mag komen. Dan haal ik mevrouw op en dan gaan we wandelen. En Russell weet inmiddels de weg naar de ingang van Landrijt, de lift en de afdeling. Als we binnenkomen reageren mensen heel enthousiast. Daarna gaan we aan de wandel. Mevrouw kan niet goed lopen dus het is vaak een klein rondje, arm in arm. Ik merk dat ze Russel steeds beter leert kennen en Russell wordt ook steeds aanhankelijker. We praten wat, ze aait Russell, geeft hem brokjes. Fijn om te zien hoe blij ze daarvan wordt. Toen ik laatst terugkwam van vakantie, reageerde ze heel oprecht: ‘Dát is lang geleden!’ Ik vond het fijn om te horen. Het feit dat wij komen, betekent blijkbaar echt iets voor haar, maar niet alleen voor haar. Ook voor mij en Russel.  

vrijwilligers-maken-het-verschil-1.jpg