Iedere dag een feest

Fijn, een man in de zorg!

Het is 2023 en toch zijn er nog steeds vooroordelen. Er is vaak aan mij gevraagd of ik homo ben. ‘Martijn mag ik je wat vragen? Je werkt in de zorg, je bent vriendelijk en je ziet er goed verzorgd uit...’ Dus ik moet slecht verzorgd op de bouw werken en onvriendelijk zijn? Ben ik dan een echte man? Ik ben hetero en toch werk ik in de zorg. En al was ik homo, waarom zou ik als man niet in de zorg kunnen werken? Ik merk dat de benadering van mannen in de zorg anders is. Die diversiteit is gewoon noodzakelijk en verfrissend.

Eerst werkte je aan de zorgkant en nu aan de welzijnskant van de zorg. Vanwaar die overstap?

Ik heb altijd als helpende gewerkt maar ik ben meer een type voor de welzijnskant van de zorg. Als woonondersteuner bij mensen met dementie zorg ik nu voor gezelligheid en een goede sfeer op de afdeling. Bloemetje, tafeldekken, gevouwen servetjes, mooi servies. De gezichten van de mensen als ze binnenkomen en de tafel is mooi gedekt! Ik weet het, ze zijn het morgen vergeten maar ik doe het voor dát moment. Voor die stralende lach en de dankbaarheid. Welzijn is heel belangrijk. Persoonlijk vind ik het belangrijker dat bewoners zich goed voelen dan dat ze er perfect uitzien. Een gevoel van welzijn blijft hangen, gepoetste schoenen minder.

Jij hebt iedere dag een feestje zeggen bewoners? Hoe doe je dat?

Ik máák van iedere dag een feestje. Gisteren heb ik op de toerfiets samen met een bewoonster een rondje langs de Dommel gefietst. Heerlijk de natuur in, samen liedjes zingen, ijsje eten en weer terug. Mensen genieten er net zoveel van als ik. Op mijn telefoon heb ik de app De dag van geïnstalleerd. De dag van de kus, dag van het sprookje, dag van vergiffenis. Iedere dag is een dag van. Dan kom ik binnen en dan zeg ik: ‘Het is vandaag een bijzondere dag en we hebben iets te vieren. Vandaag is het de dag van de zee en dan gaan we daarover praten. Wie is er wel eens naar zee geweest?’ Daarop reageren bewoners vaak met: ‘Gij? Gij hed iedere dag een feestje.”